نام خدا
27 تیر 1395 توسط مرکز تخصصی تفسیر شاهین شهر
خدا محوری
نام خدا
« و (نوح به مسافران كشتى) گفت: بر آن سوار شويد كه حركت و توقّفش با نام خداست. همانا پروردگار من آمرزنده و مهربان است.»1
وقتى انسان فعلى از افعال و يا امرى از امور را معلق بر نام خداى تعالى كرده و آن را با نام مبارك حضرتش مرتبط مىسازد، همين عمل باعث مىشود كه آن فعل و يا آن امر از هلاكت و فساد محفوظ گشته و از ضلالت و خسران مصون بماند. آرى همانطور كه خداى تعالى فنا و بطلان و گمراهى و خستگى نمىپذيرد، چون رفيع الدرجات و داراى مقام منيع و بلند است، همچنين امرى و فعلى هم كه مرتبط به او- جل و علا- شده قهرا از گزند عوارض سوء مصون مىماند.2
قسمتی از پایان نامه خانم محبوبه طاهری (طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها)
.1هود (11)، 41
2- محمد حسین طباطبایی، همان، ج10، ص 342