عمر سعد كنار خيمه ها آمد و فرياد كشيد: ((اي اهل بيت حسين ! از خيمه ها بيرون آييد)). آنها به فرياد او اعتنا نكردند. عمر سعد، بار ديگر فرياد كشيد: از خيمه ها بيرون بياييد.

زينب (س ) فرمود: اي عمر! دست از ما بردار.

عمر سعد گفت : اي دختر علي ! بيرون بياييد تا شما را اسير نماييم .

زينب (س ) فرمود: از خدا بترس ، آنقدر به ما ستم نكن .

عمر سعد گفت : چاره اي جز اسير شدن نداريد.

زينب (س ) فرمود: ما به اختيار خود بيرون نمي آييم .

عمر سعد در آن وقت دستور داد آتش آورده و خيمه ها را آتش ‍ زدند، آن گاه بانوان حرم و كودكان با پاي برهنه از خيمه ها بيرون آمدند، و به سوي بيابان روي خارهاي مغيلان مي گريختند، در حالي كه دامن دختركي آتش گرفته بود.(1)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص106

(1)سوگنامه آل محمد، ص 379