مُژده امشب جشن میلاد گُـــــل نیلوفر است
غُنچه ی ناز حسین نـــــامش علی اکبر است
از قدومش شد جهان ،همـچون گلستان بَرین
بر زمین و آسمان مَه،عرش حق را زیور است
ناز او را گَــــه مسیحا ،گــــاه موسی میکشد
از برای حضـــرت یوسف عزیز و دلبر است
گر عزیز مصــــر خوانم، من به او کردم جفا
بر سر یوسف، علی اکبر مثال، افسر است
در جلالــش، انبیــاء و اولیا ، مَبهوت و مات
خَلقاً وخُلقاً شبیــــهِ حضــــرت پیغمبر است
حاصـــل عُمرِ حسیــــن است، نوگل باغ ولا
میوه ی قلب رسول و نور چشم حیـدر است
افتخـــــار شیعیان و شــــافع یــــــوم جـــزا
قامتش سرو دل آرا ،بر جوانان ســـرور است
غیرتش مانند سقــــــا ،هیبـــت او حیــــدری
در شجاعت بی مثل ،چون مرتضا شیر نر است
اولین قـــربـــانی از آل خـــلیــــل کـــــربلا
او به میــــدان خود به تنهایی امیر لشگر است
دانش آمــــوز کلاسِ درسِ عبـاس و حسین
بر علــــوم فِقه دارا ،در نجـــابت گوهر است
مثــــل او کَس ،در جهان ،هرگز نبیند ماه رو
او ملک مَنظَر ، علی خصلت ، حسیـن را یاور است
یِکّــــــه تــــــاز رزم و میـــدان نبر د کارزار
بر صَفِ دُشمن چو صفدر ،بر شجــاعت مظهر است
(پوریایم)، نوحـــه خوانم ،خادم این در گَهم
دل به اکبر بستــه ام،چونکه شفیع محشر است