اصل اباحه اصل اباحه به معنای حکم اولی عقل به جواز تصرف در اشیا با قطع نظر از وجود شرع وحکم شارع نسبت به آنها می باشد یعنی اثبات کننده حکم در مر حله ظاهر می باشد. ازمجاز بودن تصرف می توان متوجه شد که انسان می تواند اموال خود را به دیگری صلح کند. طبق این… بیشتر »

قاعده اقرار از حدیث «اقرار العقلا علی انفسهم جایز»1 اتخاذ شده است ومفاد آن عبارت است: اگر عاقلی به زیان خویش اعتراف نمود وی بدان ملزم خواهد بود. خاص وعام بر نافذ بودن اقرار هر عاقلی بر ضد خودش اجماع کرده اند، بلکه این نافذ بودن در تمام ادیان وملل ضروری… بیشتر »

صلح به معنای ضد فساد و مشتقات آن صالح و مصلح و تصالح و غیره می باشد. صلح اختصاص به از بین بردن نفرت میان مردم دارد. و به معنای خلاف فاسد به کار رفته است. صلح اسم و از مصالحه اشتقاق یافته و در مذكّر و مؤنّث یکسان به کارمي رود و «وقع الصّلح و وقعت… بیشتر »

بین قواعد فقهی و قواعد حقوق اسلامی از نظر منطقی رابطه عموم و خصوص مطلق برقرار است؛ یعنی یک قضیه موجبه کلیه و یک قضیه سالبه جزئیه است. با این توضیح که هر قاعده حقوق اسلامی قاعده‌ فقهی است؛ مانند قاعده ضمان، موضوع ماده 307قانون مدنی، یا قاعده "ید" ، موضوع… بیشتر »