آتش تهمت بیش از آنچه به دیگران ضرر رساند دامن صاحب خویش را مى سوزاند و هستى تهمت زنـنـده را نـشانه مى رود:

1- لعن و نفرین الهى:

  قـرآن مـجـیـد کـسـانـى را کـه بـه زنـان پـاکـدامـن تـهـمـت عمل زشت مى زنند لعنت کرده و فرموده است:

«کسانی که زنان پاکدامن و بی‌خبر (از هرگونه آلودگی) و مؤمن را متهم می‌سازند در دنیا و آخرت از رحمت الهی بدورند …»[1]

2- بى ایمانى:

کسانی که در محضر خدا و برخلاف خواست او به بندگان بى گناهش بهتان مى زنند یا بـه خـدا و پـیـامبرش افترا مى بندند در واقع بى ایمانى خویش را ثابت مى کنند. امام صادق(ع) فرمود:

«وقـتـى مـؤمـنـى بـه برادرش تهمت مىزند، ایمان از دلش رخت برمى بندد چنان که نمک در آب ذوب مى­شود.»

3-  انتقام خدا:

  سـرانجام دست انتقام الهى، گلوى بهتان زننده را خواهد فشرد. امـام رضـا(ع) از رسول اکرم(ص) چنین نقل مى کند:

«هر که به مرد یا زن با ایمان بهتان زند یا درباره او چیزى گوید که در او نیست خداى تعالى روز قیامت او را بر تلى از آتش وادارد تا آنچه گفته از سرش بدر آید.»

بـا تـوجـه بـه زشـتـى و سـنـگـیـنـى بـهـتـان و پـیـامـدهـاى شـوم آن، روشـن اسـت کـه عقل و شرع به اتفاق، این پدیده ناهنجار اجتماعى را بشدت محکوم و ممنوع کنند و خردمندان را از ارتکاب آن باز دارند.

این گونه دروغ، زشت‏ ترین دروغ‏هاست و اگر بگوییم از بد ترین جنایتها بدتر است، چندان راه دورى نرفته ‏ایم، زیرا جنایت کار ، جان را مى ‏گیرد، ولى‏ مفترى، حیثیت و آبرو را.

قسمتی از پایان نامه ی خانم ریحانه سلیمانی

[1] نور(24) آیه23

وصیت افلاطون…!

«خدایت را بشناس! و حقّ او را پاس دار! و تعلیم را مداومت بخش! دانشمندان را به فزونی کردارشان میازمای! بل احوال آنان را در دوری از بدی و فساد مراقبت کن! از خدای، چیزی مخواه که سود آن دائمی نیست! و یقین دار که همه ی بخشش ها نزد اوست! و بدان که انتقام خدا از بندگانش برای ملامت و نکوهش نیست، بلکه برای تأدیب است… و مخواب، مگر آن گاه که نفس خویش را در سه چیز به حساب گیری:

1. اندیشه کنی که در آن روز از تو خطایی سر زده است یا نه؟

2. آن که بنگری در آن روز خیری انجام داده ای یا نه؟

3. آن که با تقصیر خویش، عبادتی را از دست داده ای یا نه؟

… و حکیم مشمار کسی را که به لذتی از دنیا شادمان، یا به رنجی از آن، اندوهگین شود! و پیوسته به یاد مرگ باش! و بسیار اندیشه کن و کم بگو!… .»

ماهنامه مبلغان/شماره62/صص134-133

1- سلب امنیت روانى:

تـهـمـت زدن، آرامـش روحـى جـامـعـه را دچـار اخـتـلال مـى کـند و سبب مى شود که مردم همواره در حالت تشویش و نگرانى به سر برند؛ چرا کـه هـر آن مـمـکـن است از سوى هر کسی مورد اتهام قرار گیرند و حیثیت و آبرویشان بر بـاد رود و چنین حالتى ثبات زندگى فردى و اجتماعى را بر باد مى دهد. علاوه بر اینکه سبب بسیارى از امراض روانى و جنگ اعصاب نیز مى شود.

2- اشاعه فحشا:

مطرح کردن گناه و کارهاى زشت دیگران، خواه راست باشد یا دروغ، قبحِ گناه و حرمت را در جامعه مـى­شـکند و دیگران را نیز به ارتکاب آن تشویق مى کند. چنین کارى در قرآن، ترویج فحشا و زشتیها محسوب شده و تهمت به دیگران از مصادیق بارز آن است!»

3- احساس بى اعتمادى:

بـا رواج تـهمت، افراد نسبت به یکدیگر بدبین مى شوند و علاوه بر اشخاصى که مورد اتهام قـرار گـرفـتـه انـد، از دیـگـران نیز سلب اعتماد مى شود و این جوّ بدبینى دامنه اش گسترده خـواهـد شـد بـطـورى کـه دیـگر کسى به دیگری اطمینان نخواهد کرد و چنین حالتى براى جامعه انسانى یک فاجعه است.

قسمتی از پایان نامه ی خانم ریحانه سلیمانی

تنها راه رسیدن به قله های پیشرفت در کلام مقام معظم رهبری(مدظله العالی)

هنگامی که در دنیا دو قدرت وجود داشت جمهوری اسلامی ایران باشعار نه شرقی و نه غربی مقابل آن ها ایستادگی کرد و اکنون نیز ملت ایران در مقابل همه فشارها ایستاده است و خواهد ایستاد؛ زیرا تنها راه رسیدن به قله های پیشرفت، تحمّل سختی هاست.

مبلغان/شماره93/ص رهنمود ولایت

مطابق بررسی متون، سلامتی روح و معنویت از چهار طریق روی سلامت جسمی، روانی و اجتماعی تاثیر می گذارد.

1. رفتارهای بهداشتی: تعهد دینی و معنویت موجب فعال سازی مسئولیت پذیری شخص در زمینه اصول و باورهای مندرج شده در دین می شود، که اثرات جسمانی و روانی را نیز به خود اضافه می کند. مانند رفتارهای تغذیه ای توصیه شده در ادیان.

2. حمایت اجتماعی: انجام مناسک دینی و معنوی توصیه شده در دین موجب افزایش حمایت اجتماعی شده که مؤلفة اخیر یکی از تعیین کننده های اجتماعی سلامت شناخته شده است. دین تعاملات اجتماعی را افزایش داده و حمایت اجتماعی را به عنوان یک منبع ارتقای سلامت فراهم می آورد. نقش حمایت اجتماعی در کاهش واکنش پذیری قلبی و عروقی، تسهیل بهبودی پس از حمله قلبی و کاهش سایر عوامل خطر و از جمله کاهش استرس تاثیر مثبت دارد. حمایت اجتماعی با افزایش میزان جان به در بردن از انواع مختلف سرطان رابطه دارد.

3. سایکونورو فیزیولوژیک: احساس رضایت ناشی از دیدگاه معنوی از طریق نوروپپتیدهای پیام رسان روی سیستم ها و ارگان های بدن مانند قلب و عروق، ایمنی و … تاثیر تقویت کننده دارد.

4.  اثرات مافوق طبیعی که برای انسان ناشناخته مانده است.

نتیجه این تاثیرات پیشگیری از بیماری، افزایش تحمل بیماری، بهبود سریع تر بیماری، کاهش میزان استفاده از خدمات بهداشتی- درمانی است که در تحقیقات مختلف این مسئله نشان داده است.

قسمتی از پایان نامه ی خانم ریحانه سلیمانی

زندگی پس از ظهور دربیانات امام خامنه ای (مدظله العالی)

من، بارها این را گفته ام. بعضی خیال می کنند حضرت که آمدند، آخر دنیا است! نه، تازه شروع دنیا و شروع تاریخ بشریت، آن وقت است! این مدتی که از عمر بشریت گذشته، چند هزار سالی است که بشر در این سنگلاخ ها و در این بیابان ها و کویرهای وحشتناک، همین طور سینه خیز و با زحمت رفته تا خودش را به جاده ی اتوبان وسیع عریض آسفالته برساند و از آن جا زندگی تاریخی خود را تازه شروع کند. آن جاده را حضرت افتتاح می کنند. حرکت تاریخی انسان، آن وقت است. آن وقت است که استدادهای انسان ظهور خواهد کرد. هنوز این دانشی که بشر تا امروز پیدا کرده، در مقابل استعدادهایی که خدا در وجود بشر گذاشته، صفر است. من، شاید یک وقتی گفته باشم و شما شنیده باشید. دانشمندانی که در این رشته های علمی متخصص اند و با همین واقعیت های واقعی و علمی سر و کار دارند. این نظریه را داده اند و این واقعیت را کشف کرده اند که در وجود انسان، {توان هایی است که هنوز استفاده نشده است}.

اگر بشر بتواند پنجاه درصد از استعداد تمرکز را مورد استفاده قرار دهد، تمام این وسائل ارتباطی که در دنیا هست، بیکاره و بیهوده می شود! شما، الآن، مثلاً با ماهواره یا با تلفن، از این طرف دنیا با آن طرف دنیا تماس می گیرید و با یکی حرف می زنید، اما اگر آن پنجاه درصد از نیروی تمرکزی که در شما است، به کار بیفتد، می توانید با آن طرف دنیا، بدون این ارتباطات، تماس بگیرید و با هر کسی که می خواهید، در آن سوی کره ی زمین حرف بزنید، فکرتان را بگویید، فکر او را تحویل بگیرید! این، نیروی انسان است! ما، این نیروها را کشف نکرده ایم! از این قبیل نیروها در وجود بشر زیاد است:«و فیک انطوی العالم الأکبر». این عالَم اکبر، آن روز باید بروز پیدا کند، و روز ظهورش، آن وقت است، و الّا اگر حضرت آمدند و دنیا پر از عدل و داد شد، ولی آن هنگام، آخرِ عمر بشر باشد و منتظر صور اسرافیل باشیم، این که کار نشد! بشر، چند هزار سال با این زحمت زندگی کند، بعد حضرت بیایند و دنیا را پر از عدل و داد کنند و بعد هم دنیا تمام شود! وقت ظهور حضرت، دنیا، تازه شروع می شود! با آمدن حضرت، اول زندگی بشر، اول تاریخ انسان و اول رشد و تعالی جوامع بشری به صورت کلان- نه به صورت تک تک که حالا داریم - تازه شروع خواهد شد.

دو ماهنامه خورشید مکه/ویژه امام عصرارواحنافداه/شماره14/دی و بهمن1382/ص29

اَللّهمَّ کَما جَعَلتَ قَلبی بِذِکرِهِ مَعمُوراً فَاجعَل سِلاحی بِنُصرَتِهِ مشهوراً؛

بارالها، همان سان که دلم را به یاد مولایم آبادان ساختی، پس سلاحم را نیز برای یاری اش از نیام برون آر.

(فرازی از دعای نماز سرداب امام عصر علیه السلام، مفاتیح الجنان)

نکته ها:

1. دل و قلب را عمارت و حیاتی است که بدون آن، ویرانه و مُرده است.

2. حیات دل و قلب، با(معرفت، محبت و) ذکر و یاد امام عصر علیه السلام است.(بِذِکرِهِ)

3. این نعمت و موهبت بزرگی، تحفه ای ارزنده و توفیقی ارجمند است که حضرت حق عطا می کند و بدون لطف او، کسی را یارای رسیدن بدین مقصد عظیم، نیست.(جَعَلتَ)

4. عشق و انتظار، حیات طیبه ی انسانی و زندگی راستین آدمی است، و مکتب امامت و ولایت، مکتب زنده دلان و انسان های واقعی و بلند مرتبت است. راه زنده کردن دل، یاد و عشق و انتظار مولا صاحب الزمان است؛ دل را به او ده تا زنده شوی؛ محبت و یاد او«آب حیات» واقعی است.(معموراً)

5. عرفان و محبت و معنویت، بدون صلابت، مبارزه و شمشیر و قیام نیست؛ ظلم ستیزی و ظالم کوبی، ثمره ی درخت ولایت است.(حرف«فاء» در «فَاجعَل»)

6. انسان منتظر، دستی به دعا و قرآن و عرفان دارد، و دستی به تیغ و سلاح مبارزه؛ هم آه دارد، هم آهن؛ هم بصیرت دارد، هم وسیلت؛ و بصیرتش را بر سلاحش حمل می کند.(کما)

7. اسلحه و شمشیر آن گاه ارزشمند است که در راه حف، برای دفاع از دین او و در جهت یاری ولیّ خدا باشد.(بنصرته)

ماهنامه فرهنگی، اعتقادی، اجتماعی موعود/شماره پنجاه و سوم/ص71