مفاخر قم

شيخ غلامرضا قمى معروف به حاج آخوند

آن بزرگوار، فرزند حاج رجب‏على قمى از اهل قم بوده و اشتهار به حاج آخوند داشته است. مرحوم آقاى شيخ آقابزرگ تهرانى از او به “عالم محقّق و فقيه متبحّر از اعاظم” ياد كرده است.

او از قم براى تكميل مراتب علمى به نجف مى‏رود و دو سال درس شيخ مرتضى انصارى را درك كرده است. بعد از آن در درس مرحوم ميرزاى شيرازى شركت نمود و در آخر دو سال هم دورانى كه ميرزاى شيرازى در سامرا تشكيل حوزه داده بود، به سامرّا رفت و آنگاه به قم برگشت و مرجع امور مردم گرديد و مشغول تدريس و وعظ و اقامه جماعت گرديد، تا در شانزدهم ذى الحجّه سال 1332 هجرى قمرى از دنيا رفت  و در ايوان آيينه در صحن بزرگ اتابكى، مدفون گرديد. 

البته در عصر ما علامتى براى قبر شريف او نيست. 

آن بزرگوار داراى آثار علمى متعددى است؛ از قبيل: 

1- صلاة، 

2- صلاةالمسافر، 

3- اجتماع امر و نهى، 

4- مسأله ضدّ، 

5- كتاب قضاء، 

6- قلائدالفرائد. 

در ميان اين آثار، كتاب اخير كه حاشيه بر فرايد استادش شيخ مرتضى انصارى است، چاپ شده و چندسال قبل به همت نوادگان محترمش به صورت افست، مجدداً چاپ شد و منتشر گرديد. 

كتاب مزبور، حاشيه ‏اى ارزشمند است كه در بعضى از مواضع، به تبيين كلمات شيخ پرداخته است و از خاطرات اينجانب در ايّام تحصيل و دوران جوانى در مدرسه رضويه، اين است كه نسخه‏اى از چاپ قديمى اين كتاب در كتابخانه آن مدرسه بود و ما هنگام اشتغال به رسايل، پيوسته بدان مراجعه مى ‏كرديم و قسمتى از مطالب آن را در حاشيه كتاب رسائلم يادداشت كرده‏ ام. 

قابل ذكر است كه نسخه ‏اى از بحث قضاى آن بزرگوار در نزد يكى از فضلا بود و بنابود توسط نوادگان مرحوم آخوند چاپ شود. 

مع ‏الاسف آنقدر تسويف و تأخير شد تا آن آقا از دنيا رفت و به كلى قضيه منتفى گرديد. آرى و فِى التَّأخيرِ آفات.

دیده شده توسط نویسنده وبلاگ(سليماني) در کتاب بانوی ملکوت/171