برخی بر این گمان‏اند که طرح و بررسی موضوع مهدویت در این زمان امری بی‏فایده است، زیرا این موضوع مربوط به آینده بشریت است و آینده و اتفاقات آن امری است مجمل و مبهم، امّا آنچه وظیفه ماست اینکه به تکالیف خود در عصر و زمان خود عمل کنیم؛ زیرا هر عصر و زمانی مقتضیات خود را می‏طلبد…
پاسخ: بحث از مهدویت در این عصر و زمان آثار و فوایدی دارد که به برخی از آنها اشاره می‏کنیم:

* آرمان قیام و انقلاب مهدی‏علیه السلام یک فلسفه بزرگ اجتماعی، اسلامی است. این آرمان بزرگ گذشته از اینکه الهام بخش ایده و راه‏گشای به سوی آینده است، آینه بسیار مناسبی است برای شناخت آرمان‏های اسلامی. 

* نوید به برپایی حکومتی جهانی و اسلامی ارکان و عناصر مختلفی دارد که برخی فلسفی و جهانی است و جزئی از جهان بینی اسلامی است، و برخی فرهنگی و تربیتی است، برخی سیاسی است و برخی اقتصادی و برخی اجتماعی است. و برخی انسانی یا انسانی، طبیعی می‏باشد.

انسان می‏تواند با الگوپذیری از برنامه‏های جامع و فراگیر حضرت در عصر ظهور به آرمان‏های واقعی اسلام نزدیک شود.

*در طول تاریخ و در سطح جهان، انقلاب‏های گوناگونی از قبیل فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و… صورت گرفته است، ولی اکثر این انقلاب‏ها یا در شروع موفق نبوده و یا اینکه در مواجهه با مشکلات فراوان و مقابله با دشمنان خود نتوانسته است دوام بیاورد… و تنها نگاه سبزی که شیعه به مهدویت دارد می‏تواند با ایجاد روحیه امید در جامعه، مردم را از ناامیدی و یأس برهاند. شیعه معتقد به امام زمانی زنده و حاضر و ناظر بر اعمال خود است که او را در مواقع حساس کمک کار خواهد بود. این اعتقاد از جهت روان‏شناسی آثار عمیقی را در روحیه شیعیان خواهد گذاشت.

*از آن جهت که وقت تشکیل حکومت امام زمان‏علیه السلام مشخص نیست و هر لحظه می‏تواند زمان ظهور باشد، لذا وظیفه داریم که نظری به مباحث مهدویت و ظهور کرده و خصوصیات عصر ظهور و وظایف خود در آن عصر را بدانیم.

*رسیدن به حکومت جهانی توحیدی در عصر ظهور، شرایطی دارد که برخی از آنها به دست خود بشر حاصل می‏گردد، از آن جمله رسیدن بشر به تکامل همه جانبه و رسیدن به مستوای عالی فکری است. لذا بر ماست که آرمان‏های اصیل اسلامی در عصر ظهور را بدانیم تا بتوانیم هر چه بهتر در نزدیک شدن آن سهیم بوده و زمینه ساز ظهور حضرت باشیم.

*بحث از مهدویت تنها بحث از اموری نیست که مربوط به آینده بشریّت باشد، بلکه بحث از امامت و مهدویت است، بحث از اینکه در هر زمانی باید امام معصومی موجود باشد، خواه حاضر و مشهور و خواه غایب و پنهان تا حجت‏ها و بینات خداوند باطل نگردد.

و لذا در روایات اسلامی از رسول خداصلی الله علیه وآله می‏خوانیم: «من مات ولم یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیّة» ؛ «هر کس بمیرد و پیشوای زمان خود را نشناسد مرده است از نوع مردن زمان جاهلیت.»

بحث از مهدویت، بحث از غیبت و فلسفه آن و آثار و برکات وجود امام در این عصر غیبت است.

و لذا بحث از مهدویت از وظایف و تکالیف شیعه در عصر غیبت است.

المهدی المنتظر، دکتر عداب محمود محش، ص 214.
 قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، شهید مطهری‏رحمه الله، ص 57.
همان.
 شرح مقاصد، ج 5، ص 239.

منبع اصلی:
موعود شناسی و پاسخ به شبهات رضوانی، علی اصغر /ص7