قاعده فقهی حقوقی صلح
پایان نامه خانم اعظم خطیری
عنوان:
قاعده فقهی حقوقی صلح و کاربردهای آن
استاد راهنما:
حجت الاسلام محمد قربانی مقدم
چکیده
قواعد فقهی بالغ بر صد مورد می باشد. قاعده صلح از مهم ترین این قواعدمی باشد ومانند دیگر قواعد در حقوق ایران وارد شده است . آیات وروایات از صلح سخن به میان آورده اند واجماع وعقل گواه برآن می باشد.سیره عقلا نیزدر طول تاریخ بر عمل به این قاعده استوار بوده است . می توان گفت که قوانین حقوقی از قواعد فقهی الهام گرفته ودارای وجوه اشتراک وافتراقاتی نیز می باشد. پرداختن به این وجوه می تواند راهگشای خوبی برای استفاده هر چه بیشتراز این قاعده در زندگی روز مره باشد . از وجوه اشتراک این قاعده در فقه و حقوق می توان ادله ، مستقل بودن صلح ،ارکان آن از جمله شرایط متصالحین و احکام آن همانند عدم سابقه نزاع نام برد.میان فقها در مستقل بودن ونبودن صلح اختلاف وجود دارد. اکثر فقها صلح راعقد مستقل ولازم قلمداد کرده اند وآن را فرع عقود دیگر نمی دانند. نظریه تفریع ومستقل بودن صلح وعدم جریان یافتن ربا و عدم مشروعیت صلح ابتدایی مهم ترین وجوه افتراق این قاعده در فقه می باشد. قانون مدنی بر اساس وجوه اشتراک نگاشته شده است. حقوق مدنی دراحکام و شرایط این قاعده از فقه پیروی کرده وبراساس ومواد 752 الی770 در این زمینه به رشته تحریر در آمده است. صلح به اقسام مختلفی تقسیم می شود وکاربردهای بسیاری در اکثر قواعد فقهی دارد. می توان صلح در معاملات و غیر معاملات راازکاربردهای آن برشمرد.
واژگان کلیدی:فقه، قاعده فقهی، حقوق، قاعده حقوقی، صلح