نماز در سبک زندگی عاشورایی
نماز یادآوری خداوند است . کسی که خدا را به یاد آورد، با او هم نشین می شود .
نماز به عنوان فرمان مهم الهی، دارای تنوع بسیاری است و علت آن روحیه تنوع طلبی انسان است.انسان ها از تکرار و یکنواختی خسته و نسبت به آن بی رغبت می شوند. در نماز به این نیاز انسان توجه شده است.
عبادت در برخی از ادیان فقط ایستاده است. در بعضی فقط به صورت نشسته انجام می شود و در برخی دیگر فقط در حال سجده می باشد.
اما نماز در اسلام، در هیچ شرایطی از انسان ساقط نمی شود. ایستاده، نشسته، خوابیده؛ حتی اگر باز توانایی نداشت با اشاره باید خوانده شود.1
در فرازی از زیارت جامعه درباره پیشوایان پاک آمده است: «واقمتم الصلوه …؛ و شما نماز گزاردید.»
و همچنین در زیارت امام حسین علیه السلام که ویژه آن حضرت است آمده است: «واقمت الصلوه …؛ و تو نماز گزاردی.» حسین علیه السلام در روز عاشورا نمازی گزارد که تنها ویيه اوست. او در آن روز حماسه ساز چهار گونه نماز گزارد:
نماز نخست:
نماز وداع بود که شب پیش از شهادتش و آنگاه که از یزیدیان مهلت خواسته بود بر پا داشت.
نماز دوم:
نماز خوفی بود که در ظهر سوزان عاشورا و در زیر باران تیرها با تنی چند از یاران وفادارش بر پا داشت . نماز امام حسین علیه السلام در ظهر عاشورا شکسته بود ولی یارانش از نماز شکسته نیز کوتاه تر نماز گزاردند؛ چرا که در میانه نماز تیر بر پیکرشان فرو نشست و جانشان را به ملکوت برد.
نماز سوم:
جان نماز امام حسین علیه السلام بود که رمز و راز و کردار و گفتار و چگونگی آن در کتاب الصلوه آمده است.
نماز چهارم:
امام حسین علیه السلام در روز عاشورا نمازی گزارد که تکبیر و قرائت و قیام و رکوع و سجود و تشهد و سلامش ویژه بود. نمازی که تکبیرش را به هنگام فرود آمدن از اسب خویش سر داد و قیامش را آنگاه که پس از افتادن بر خاک، دوباره به پا خواست انجام داد و آن هنگام که از درد زخم های فرو نشسته در تنش فرو می افتاد رکوع گزارد و در قنوتش چنین نجوا نمود:
«ای خدای فرازمند و پر شکوه؛ سخت کیفر{بر ستمگران} ؛ …
و سجده آن نماز بی همتا با نهادن چهره خونین خویش بر خاک سوزان کربلا انجام شد و تشهد و سلام آن نماز با برون آمدن جان پاک آن سالار شهیدان از بدنش به انجام رسید و در پی آن نماز ذکرهایی را زمزمه نمود و سر بریده اش سوره کهف را بر فراز نیزه تلاوت نمود که به گوش همگان رسید.2
گرد آوری شده توسط نویسنده وبلاگ
1. خدایا چگونه شاد باشم؟، خدایی،زبیده،قم:نگاران نور،1388، ص100
2. حسین علیه السلام این گونه بود، شوشتر،جعفر، قم: آل علی علیه السلام،چاپ دوازدهم،1391،ص73