پیشرفت های بشر، بیش از هر ابزار دیگری، وام دار نشر اندیشههای دانشمندان است. نقش کتاب و کتابخانه، در آگاهی بخشی به مردم و رشد فکری و فرهنگی آنان، بر هیچ کس پوشیده نیست.تأثیر عمیق کتاب در گسترش فرهنگ جامعه و سرعت بخشیدن به پیشرفت روزافزون آن، انکارناپذیر است و نمیتوان توسعه و رشد همه جانبه جامعه را بدون در نظر گرفتن مطالعه و کتاب بررسی کرد. از این جهت، کتاب و کتابخوانی، از مقوله های مهم فرهنگی است که ترویج آن در جامعه ضروری است. پیرایش فرهنگ از جنبه های زیان آور و آرایش آن با پاکی و خلوص و گسترش آن در همه سطوح و برای همه قشرهای جامعه، به تلاش و هم بستگی همگانی نیازمند است که کتاب میتواند در این عرصه و میدان، به خوبی به کار گرفته شود و کارآیی خود را به نیکی ظاهر کنند.(1)

به همین دلیل، شمارگان و تعداد عنوان کتاب های منتشر شده، از شاخص های توسعه فرهنگی به شمار می آید. توسعه پایدار به عنوان توسعه ای بلندمدت است که سیاست بهره گیری بهینه از منابع موجود برای تضمین توسعه مطلوب نسل های آینده را توصیه می کند که بی گمان، بستر مناسب این رشد و توسعه، کتابخوانی است. مطالعه تازه ترین پیام ها و مقاله های موجود در نشریه ها، روزنامه ها و کتاب ها، در به روز ماندن توان فکری و عملی اعضای جامعه نقشی مهم ایفا می کند و برای تحقق توسعه پایدار در مقام رهیافتی دوراندیشانه، ضروری است. گسترش مطالعه و کتابخوانی به توسعه منابع انسانی و افزایش قابلیتهای اعضای جامعه می انجامد و درنتیجه، کارآیی افراد جامعه و بهره وری بالای فعالیت ها را ارتقا می دهد.(2)

دیده شده توسط سلیمانی(نویسنده وبلاگ) در کتاب رسانه ملی و فرهنگ کتابخوانی،ص20

1- عیسی سلیمانی کیاسری، «کتاب و کتاب خوانی»، گلبرگ، آبان 1384، ش 56، ص 76.
2- سید داود حاجی میررحیمی، «عوامل شناختی مؤثر بر ساختار نابهنجار کتاب خوانی»، کتابداری، پاییز و زمستان 1378، ش 32 و 33، صص 23 46.