گرچه نفاق به مفهوم خاصّش، صفت افراد بی ایمانی است که ظاهراً در صفّ مسلمانانند امّا باطناً دل در گرو کفر دارند، ولی نفاق معنای وسیعی دارد که هر گونه دو گانگی ظاهر و باطن، گفتار و عمل را شامل می شود هر چند در افراد مؤمن باشد که ما از آن به عنوان «رگه های… بیشتر »

بدون شک نفاق و منافق، مخصوص عصر پیامبر صلی الله علیه و آله نبوده است و در هر جامعه ای این برنامه و گروه وجود دارند؛ منتها باید براساس معیارهای حساب شده ای که قرآن برای آنها به دست می دهد شناسایی شوند، تا نتوانند زیان و یا خطری ایجاد کنند. در آیات گذشته… بیشتر »

هنگامی که انقلابی در محیطی روی می دهد- مخصوصاً انقلابی همچون انقلاب اسلام که بر پایه های حقّ و عدالت قرار داشت- مسلّماً منافع گروهی غارتگر و ظالم و خودکامه به خطر می افتد، آنها نخست با تمسخر و استهزا و سپس با استفاده از نیروی مسلّح، فشار اقتصادی،… بیشتر »

سپس به ویژگیهای آنها اشاره می کند که نخستین آنها داعیه اصلاح طلبی است در حالی که مفسد واقعی همانها هستند: «هنگامی که به آنها گفته شود در روی زمین فساد نکنید می گویند ما فقط اصلاح کننده ایم (وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لَاتُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قَالُوآ… بیشتر »

اسلام در یک مقطع خاصّ تاریخی خود با گروهی روبه رو شد که نه اخلاص و شهامت برای ایمان آوردن داشتند و نه قدرت و جرأت بر مخالفت صریح. این گروه که قرآن از آنها به عنوان «منافقین» یاد می کند و ما در فارسی از آنها تعبیر به «دو رو» یا «دو چهره» می کنیم در صفوف… بیشتر »

همه می دانیم که خطر منافقان از خطر دشمنان صریح اللّهجه بسیار بیشتر است. به همین رو، تعبیراتی که قرآن مجید درباره منافقان دارد شدیدتر از تعبیراتی است که در مورد دشمنان آشکار اسلام دارد، از جمله پایین ترین درجات دوزخ به آنها اختصاص دارد (إِنَّ… بیشتر »

پدیده ای به نام «نفاق» مخصوص عصر و زمان ما و یا حتّی عصر ظهور پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نبوده و نیست بلکه نفاق در غالب امّت ها وجود داشته، زیرا انگیزه های آن فراگیر است از جمله: 1. حاکمان فاسد و مفسد هنگامی که با قیام ملّت ها از اوج قدرت سقوط می… بیشتر »