خاطراتی از دفاع مقدس "اورکت آمریکایی!" همیشه با همان لباس های خاکی رنگ بسیجی اش این طرف و آن طرف می رفت. انس عجیبی با این لباس ها داشت. هر بار که عازم می شد، مادر اورکت آمریکایی را که پدر برایش خریده بود، توی ساکش می گذاشت و سفارش می کرد:«بپوش، سرما می… بیشتر »

خاطراتی از دفاع مقدس "مزد تیشه ی فرهاد" آخرین باری که حاج عباس کریمی، فرمانده لشکر را دیدم، هنگامی بود که پوتین هایش را پوشید تا عازم خط بشه. شهید "دستواره" هر کاری که میتونست، برای انصرافش انجام داد. آخه شهید "دستواره" دیده بود که "حاج همت" هم دم رفتن… بیشتر »

 "سرم که قطع نشده!" داییش تلف کرد گفت: «حسین تیکه پاره رو تخت بیمارستان افتاده شما همین طور نشستین؟» گفتم: نه! خودش تلفن کرد، گفت: دستش یه خراش کوچیک برداشته پانسمان می کنه می آد. گفتش: شما نمی خواد بیاین. خیلی هم سر حال بود.» داییش گفت: «چی رو پانسمان… بیشتر »

دعوا سر سر بند یا فاطمه بود! پیشونی بندها رو با دقت زیر و رو می کرد. پرسیدم: دنبال چی می گردی؟ گفت: سر بند یا زهرا... گفتم: چه فرقی داره یکیشو بردار ببند دیگه! گفت: نه!... آخه من مادر ندارم!!! هفته نامه تخصصی حیات طیبه/جمعه22دی ماه1391 بیشتر »

قسمتی از وصیت نامه شهید محمدعلی توانگر: خواهرم! شما با حجاب و برادرم! شما با برداشتن سلاح، از امام و جمهوری اسلامی که حاصل خون بهای شهیدان است دفاع کنید. همچنان که من با خونم نمی گذارم دشمن به همین آسانی به ایران اسلامی تجاوز نماید. بیشتر »

شهید محمدرضا باهر: بزرگ ترین نشانه در خط امام بودن هر شخصی، میزان اطاعتش از امام و ولی فقیه زمان است. حزب اللهی ها باید مطیع محض امام و ولی فقیه زمان باشند. بیشتر »

عطر خوش پس از گذشت چند روز «... جنازه غلامعلی چند روزی در منطقه جا مانده بود. وقتی او را آوردند طبیعتاً باید این جنازه بو می داد. ولی خدا گواه است وقتی من می خواستم این جنازه را ببوسم دیدم خدایا چه عطر خوشی! چه بوی گُلی از این جنازه بلند می شود، حتی خون… بیشتر »