در تاریخ بعثت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله فقط یک حکم است که با مقدمات مفصل و در مکانی خاص و در اجتماعی عظیم به صورت خطابه ای طولانی بیان شده است. سایر احکام الهی در مسجد پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و یا خانه ی آن حضرت برای عده ای بیان می شد و بعد خبر آن به همه می رسید. همین مسئله کافی است که هر شنونده ای تمایز این حکم اسلام را با سایر احکام الهی و اهمیت آن را نسبت به همه ی آنها تشخیص دهد. چنان که امام باقر علیه السلام فرمود:

«لَمْ یُنادِ بِشَیْ ءٍ مِثْلَ ما نُودِیَ بِالْوِلایَهِ یَوْمَ الْغَدیرِ».

«هیچ حکمی مثل ولایت در روز غدیر اعلام نشده است».

ذیلاً بطور فهرستوار به جهات اهمیت «خطبه ی غدیر» اشاره می شود:

شرائط جغرافیایی غدیر که قبل از تقاطع جاده ها در جحفه و پیش از تفرق قبایل بوده است. همچنین توقف سه روزه در بیابانی داغ و شرائط زمانی حجه الوداع که پس از ایام حج و عظیم ترین اجتماع مسلمانان تا آن روز بود.

مقام مخاطِب خطبه، و نیز حالت خاص مخاطَبین یعنی حاجیان، آن هم پس از اتمام حج و به هنگام بازگشت، و نیز اعلام نزدیکی وفات پیامبر صلی اللَّه علیه و آله برای مخاطَبین، چه آنکه حضرت 70 روز پس از این سخنرانی از دنیا رحلت نمودند.

خطاب خداوند که: «ای پیامبر ابلاغ کن آنچه از طرف خداوند بر تو نازل شده که اگر ابلاغ نکنی رسالت خود را نرسانده ای»، که در هیچیک از فرامین الهی چنین مطلبی گفته نشد.

بیم پیامبر صلی اللَّه علیه و آله، و دستور قاطع الهی بر لزوم اجرای حکم ولایت و امامت برای آینده ی مسلمین، از خصوصیات ابلاغ این حکم الهی است که در هیچ حکمی چنین نگرانی از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دیده نشده بود.

دیده شده توسط سليماني(نويسنده وبلاگ) در كتاب«‌اسرار غدیر»،ص30