آیه 152 بقره

فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لِي وَ لا تَكْفُرُونِ‏

ترجمه

پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و براى من شكر كنيد و كفران نورزيد.

تفسیر

امام باقر عليه السلام در ذيل اين آيه، يكى از مصاديق ذكر خدا را، تسبيحات حضرت‏ زهرا شمردند كه 34 مرتبه الله اكبر، 33 مرتبه الحمد لله و 33 مرتبه سبحان‏الله مى‏باشد[1]

دلیل قرآنی برای خواندن تسبیحات حضرت زهرا بعد از نماز

سوره اعراف آیه 29

قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ وَ أَقيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ ادْعُوهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ كَما بَدَأَكُمْ تَعُودُون‏

ترجمه

بگو: پروردگارم به ميانه‏روى [در همه امور و به اجتناب از افراط و تفريط] فرمان داده، و [امر فرموده‏]: در هر مسجدى [به هنگام عبادت‏] روى [دل‏] خود را [آن گونه‏] متوجه خدا كنيد [كه از هر چيزى غير او مُنقطع شود]، و او را در حالى كه ايمان و عبادت را براى وى از هر گونه شركى خالص مى‏كنيد بخوانيد؛ همان گونه كه شما را آفريد، [پس از مرگ به او] بازمى‏گرديد

تفسیر

مرحوم طبرسى، «وَ ادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ» را امر به دعا و تضرّع خالصانه پس از نماز مى‏داند. امام صادق عليه السلام فرمود: «تسبيح حضرت‏ زهرا عليها السلام بعد از هر نماز، بهتر از هزار ركعت نماز است».[2]

(أَقيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ که دلالت بر اقامه نماز دارد و یا دلالت بر اقامه نماز در مسجد دارد پس وقتی بعدش خداوند فرموده وَ ادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ اشاره دارد که بعد از نماز خداوند را بخوانید)

شعرا -«227»     

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراً وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ

ترجمه

مگر آنان (شاعرانى) كه ايمان آورده و كارهاى نيكو انجام داده و خدارا بسيار ياد مى‏كنند، و پس از آن كه مورد ستم قرار گرفتند (به دفاع از خود) يارى مى‏طلبند (و با شعر از مظلوميّت خود دفاع مى‏كنند) و كسانى كه ظالمند، به زودى خواهند دانست كه به كدام بازگشتگاه باز خواهند گشت‏

تفسیر

به گفته‏ى روايات: ذكر كثير، تسبيحات حضرت‏ زهرا عليها السلام، يعنى سى و چهار مرتبه «الله اكبر»، سى و سه مرتبه «الحمد لله» و سى و سه مرتبه «سبحان الله» است.[3]

اسراء - 28

وَ إِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ تَرْجُوها فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَيْسُوراً  

ترجمه

و اگر به انتظار رحمتى از پروردگارت كه به آن اميدوارى، از آنان اعراض مى‏كنى، پس با آنان سخنى نرم بگو.

 تفسیر

اين آيه، درباره‏ى برخورد مناسب با مردم است. لذا پيامبر حتّى آنگاه كه در انتظار گشايش و رحمت الهى بود، اگر كسى از ايشان چيزى درخواست مى‏كرد كه حضرت آن را نداشت، برايش دعا مى‏كرد و مى‏فرمود: خداوند، ما و شما را از فضل خويش روزى دهد.  

فاطمه‏ى زهرا عليها السلام هنگامى كه براى كمك در كارهاى خانه‏ى خود، از پيامبر كنيزى درخواست كرد، حضرت فرمود: در مسجد 400 نفرند كه لباس و غذا ندارند، اگر چنين نبود، خدمتكارى برايت تعيين مى‏كردم. آنگاه تسبيحات معروف به «تسبيح حضرت‏ زهرا» را به او آموخت.

قرآن درباره‏ى نحوه‏ى سخن گفتن با مردم، دستورهايى دارد، از جمله اينكه با آنان سخنى نرم، ملايم، آسان، استوار، معروف و رسا گفته شود. «قَوْلًا مَيْسُوراً»، «قَوْلًا لَيِّناً» « طه، 44.»، «قَوْلًا كَرِيماً» « اسراء، 23.»، «قَوْلًا سَدِيداً» « نساء، 9.»، «قَوْلًا مَعْرُوفاً» « نساء، 8.»*، «قَوْلًا بَلِيغاً نساء، 63.» [4]

حجت الاسلام دكتر علي حق شناس(استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله عليها)

[1] - تفسير نورالثقلين، ج 1،ص 140.
[2] - تفسير مجمع‏ البيان.
[3] - تفسير نور، ج‏6، 381    
[4] - تفسير نور،ج‏5، 47    

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ‏

به نام خدا كه رحمتش بى‏ اندازه است‏ و مهربانى ‏اش هميشگى.

وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ

 سوگند به انجير و زيتون‏

وَ طُورِ سينين‏

و به طور سينا

وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمين‏

و به اين شهر امن

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في‏ أَحْسَنِ تَقْويم‏

كه ما انسان را در نيكوترين نظم و اعتدال آفريديم‏

 تفسیر: 

از حضرت باقر عليه السّلام مروى است كه مراد به تين، حضرت امام حسن و مراد به زيتون، امام حسين است كه دو ميوه دل حضرت مصطفى و مرتضى و فاطمه زهرا عليهم السّلام‏اند. و مراد به طور سينين، امير المؤمنين عليه السّلام و مراد از بلد امين، حضرت‏ زهرا عليها السّلام‏[1]

در تفسير قمى در ذيل آيه‏” وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ وَ طُورِ سِينِينَ وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ” آمده كه:

منظور از” تين"، مدينه، و از” زيتون” بيت المقدس، و از” طور سينين” كوفه، و از” هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ” مكه است‏  [2].

مؤلف: اين معنا در بعضى از روايات از موسى بن جعفر (ع) از پدران بزرگوارش از رسول خدا (ص) نيز آمده، ولى خالى از اشكال نيست‏  

و در بعضى ديگر آمده: تين و زيتون، حسن و حسين، و طور على، و بلد امين رسول خدا (ص) است. ولى اين روايات به هيچ وجه از باب تفسير نيست‏  [3]

و در الدر المنثور[4] است كه ابن مردويه از جابر بن عبد اللَّه روايت كرده كه گفت:

خزيمة بن ثابت- البته اين غير آن خزيمه انصارى است- از رسول خدا (ص) از بلد امين پرسيد، فرمود: مكه است‏[5]

حجت الاسلام دكتر علي حق شناس(استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله عليها)

[1] - تفسير اثنا عشرى،ج‏14، 271  

منهج الصادقين( چ سوم) ج 10 ص 289 و مضمون روايت در تفسير فرات ص 217- 218 و همچنين مناقب ابن شهر آشوب( چ علميه- قم) درج 3 ص 380 اشاره‏اى كلّى به آن نموده است.
[2] - تفسير برهان، ج 4، ص 477 و نور الثقلين، ج 5، ص 606.
[3] - تفسير برهان، ج 4، ص 477، ح 1 و 4.
[4]  الدر المنثور، ج 6، ص 366.
[5] - ترجمه تفسير الميزان، ج‏20، 544    

سوره آل عمران(61):

 فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ   

ترجمه:

پس هر كه با تو درباره او [عيسى‏] پس از آنكه بر تو [به واسطه وحى، نسبت به احوال وى‏] علم و آگاهى آمد، مجادله و ستيز كند، بگو: بياييد ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت كنيم؛ سپس يكديگر را نفرين نماييم، پس لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم‏

تفسیر:

وَ نِساءَنا: (زنان ما) همگى اتفاق دارند كه مراد فاطمه «ع» است بدليل اينكه جز او زنى در مباهله شركت نكرد و آيه نيز دليل بر فضيلت و برترى اوست بر همه زنان جهان و مؤيد آن خبر نبوى است كه: فاطمه پاره تن منست و خبر ديگر كه:

خداوند براى خشم فاطمه خشم ميكند و از خشنودى او خشنود ميگردد.

و حديث صحيح حذيفه است كه گويد: از پيامبر «ص» شنيدم كه ملكى آمد و مرا بشارت داد كه فاطمه سيد زنان جهان است.

و خبر ديگرى كه شعبى از مسروق از عايشه حديث ميكند كه پيغمبر بفاطمه چيزى سر بگوشى فرمود كه حضرت‏ زهرا از آن خنديد از وى پرسيدم پيغمبر چه فرمود؟ گفت فرمود آيا خشنود نميشوى كه سيد زنان اين امت باشى لذا خنديدم.[1]

همکاری ایثار گرانه حضرت زهرا سلام الله علیها با علی علیه السلام

سوره حشر - 9

وَ الَّذينَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإيمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَيْهِمْ وَ لا يَجِدُونَ في‏ صُدُورِهِمْ حاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون‏

ترجمه :

و [براى‏] كسانى [از انصار است‏] كه پيش از مهاجران در سراى هجرت و ايمان [يعنى مدينه‏] جاى گرفتند، [و] كسانى را كه به سوى آنان هجرت كرده‏اند دوست دارند، و در سينه‏هاى خود نياز و چشم‏داشتى به آنچه به مهاجران داده شده است نمى‏يابند، و آنان را بر خود ترجيح مى‏دهند، گرچه خودشان را نياز شديدى [به مال و متاع‏] باشد. و كسانى را كه از بخل و حرصشان بازداشته‏اند، اينان همان رستگارانند

تفسیر:

در امالى- روايت نموده شبى حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از نماز شام و خفتن فارغ شد، مردى ميان صفوف برخاست و گفت: اى مهاجر و انصار، مردى غريب هستم مرا طعامى دهيد. حضرت فرمود: ذكر غربت مكن كه مرا اندوهگين ساختى، بعد فرمود: غريبان چهارند: 1- مسجدى كه در ميان قومى باشد كه در آن نماز نكنند. 2- قرآنى كه در خانه‏اى باشد و از آن تلاوت نكنند. 3- عالمى كه در ميان جماعتى باشد و ايشان تفقد حال او نكنند و از مسائل دين اخذ ننمايند. 4- اسيرى از اهل اسلام در ميان كفار باشد.

پس فرمود: كيست كه مؤونه اين مرد را كفايت كند. امير المؤمنين عليه السّلام برخاست، دست سائل را بگرفت و به حجره طاهره حضرت‏ زهرا عليها السّلام برد و گفت: اى دختر رسول، در كار اين مهمان نظرى كن.

گفت يابن عم طعامى اندك و حسنين عليهما السّلام گرسنه و تو روزه‏دارى.

فرمود: آن را حاضر نما. حضرت طعام پيش مهمان نهاد و با خود گفت: اگر طعام بخورم، مهمان را كفايت نكند، و اگر نخورم، سبب انفعال مهمان شود.

پس دست دراز و چنان نمود كه چراغ اصلاح كنم و آن را خاموش نمود. و حضرت فاطمه را گفت تعلل نما در تهيه چراغ، و خود دهان مبارك مى‏جنبانيد. چون فارغ شدند، فاطمه زهرا چراغ را آورد و طعام همچنان بر حال‏ خود بود. حضرت فرمود: اى فقير چرا طعام نخورى؟ گفت: سير شدم. پس حضرت امير و فاطمه و حسنين عليهم السّلام و فضه و همسايگان از آن طعام خوردند و هنوز باقى بود.[2]

حجت الاسلام دكتر علي حق شناس(استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله عليها)

1. ترجمه مجمع البيان فى تفسير القرآن،ج‏4 ،ص102   
2.تفسير اثنا عشرى،ج‏13،ص100

لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ

دلیل:

آل عمران : 18 شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ

خداوند، (با ايجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،) گواهى مى‏دهد كه معبودى جز او نيست؛ و فرشتگان و صاحبان دانش، (هر كدام به گونه‏اى بر اين مطلب،) گواهى مى‏دهند؛ در حالى كه (خداوند در تمام عالم) قيام به عدالت دارد؛ معبودى جز او نيست، كه هم توانا و هم حكيم است.

نکته : تنها آیه ای که دو بار در آن تهلیل یعنی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ آمده است آیه 18 سوره آل عمران است.

و شهادت خداوند به یگانگی خود فعلی هست ولی شهادت ملائکه و اندیشمندان قولی است

آل‏ عمران : 6 هُوَ الَّذي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ

اوست كه شما را در رحم‏ها [ىِ مادران‏] به هر گونه كه مى‏خواهد تصوير مى‏كند. جز او هيچ معبودى نيست؛ تواناى شكست‏ناپذير و حكيم است‏.

حجت الاسلام دكتر علي حق شناس( استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله عليها)

ذکر برای روبروشدن قدرتمندانه و شکست ناپذیر دربرابر کفار و قدرتمندان و مستکبران و دشمنان دین

قابل توجه مسئولین مملکتی و مستکبر ستیزان در رویارویی با مستکبران برای یاری گرفتن از خداوند در برابر آنها باید به وسیله ذکرهای زیر از خداوند استمداد بطلبند تا در برابر دشمنان سربلند و قوی باشند.

و چه جالب است این آیات و این اذکار آخر آیات که اگر انسان آنها را با اعتقاد کامل و با توجه به سوی پروردگار بخوانند چقدر قدرتمند می شوند و چقدر می توانند عالمانه و حکیمانه و مقتدرانه با آنها روبرو شوند و سخن حق بگویند.

یا اللَّهُ یا عَزيزٌ یا ذا انْتِقام

دلیل:

آل‏ عمران : 4 مِنْ قَبْلُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَ اللَّهُ عَزيزٌ ذُو انْتِقامٍ

پيش از اين براى هدايت مردم فرستاد، و فرقان را [كه مايه جدايى حق از باطل است‏] نازل كرد. مسلماً كسانى كه به آيات خدا كافر شدند، براى آنان [به كيفرِ كفرشان‏] عذابى سخت است؛ وخدا تواناى شكست‏ناپذير و صاحب انتقام است.

سوره ابراهیم آیات 44 تا 47

وَ أَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلىَ أَجَلٍ قَرِيبٍ نجُّبْ دَعْوَتَكَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَ وَ لَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَال

مردم را از آن روز كه عذاب فرا مى‏رسد بترسان. ستمكاران مى‏گويند: بار خدايا، ما را اندكى مهلت ده تا دعوت تو را اجابت كنيم و از پيامبران تو پيروى كنيم. آيا شما پيش از اين سوگند نمى‏خورديد كه هرگز زوال نمى‏يابيد؟

وَ سَكَنتُمْ فىِ مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ وَ تَبَينَ‏ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَ ضَرَبْنَا لَكُمُ الْأَمْثَال

در خانه‏ هاى كسانى كه خود بر خويشتن ستم مى‏كردند، جاى گرفتيد و دانستيد با آنان چگونه رفتار كرديم، و برايتان مثلها زديم‏

وَ قَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَ عِندَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَ إِن كاَنَ مَكْرُهُمْ لِتزَولَ مِنْهُ الجِبَال

آنان نيرنگهاى خود نمودند و خدا از نيرنگهايشان آگاه بود. هر چند كه از نيرنگهايشان كوه از پاى درمى‏آمد.

فَلَا تحْسَبنَ‏ اللَّهَ مخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقَام

مپندار كه خدا وعده‏اى را كه به پيامبرانش داده است خلاف مى‏كند. خداوند پيروزمند و انتقام‏گيرنده است‏

یا الله یا من احاط علی الکافرین

دلیل:

البقرة : 19 أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماءِ فيهِ ظُلُماتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصابِعَهُمْ في‏ آذانِهِمْ مِنَ الصَّواعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَ اللَّهُ مُحيطٌ بِالْكافِرينَ

يا [سرگذشت آنان‏] سرگذشتِ [دچار شدگان به‏] رگبارى شديد از آسمان است كه در آن تاريكى‏ها و رعد و برقى است، [آنان‏] انگشتانشان را از [صداىِ هولناكِ‏] صاعقه‏ها به خاطر بيم مرگ در گوش‏هايشان مى‏گذارند [در حالى كه راه گريزى از مرگ براى آنان نيست‏] و خدا به كافرانْ احاطه [همه جانبه‏] دارد.

یا اللهُ یا سَريعَ الْحِسابِ

دلیل:

آل‏ عمران : 19 إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِآياتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَريعُ الْحِسابِ

مسلماً دينِ [واقعى كه همه پيامبرانْ مُبلّغ آن بودند] نزد خدا اسلام است. و اهل كتاب [درباره آن‏] اختلاف نكردند مگر پس از آنكه آنان را [نسبت به حقّانيّت آن‏] آگاهى و دانش آمد، اين اختلاف به خاطر حسد و تجاوز ميان خودشان بود؛ و هر كس به آيات خدا كافر شود [بداند كه‏] خدا حسابرسى سريع است‏.

صفحات: 1· 2

بهترین راهها به سوی خداوند

دو قدم

دو جرعه

دو قطره

حضرت باقر (ع) فرمود

دو قدم : بهترین راهها به سوی خداوند

1)      گام در جنگ

2)      گام برداشتن برای صله رحم

مَا مِنْ خُطْوَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ خُطْوَتَيْنِ خُطْوَةٍ يَشُدُّ بِهَا صَفّاً فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ خُطْوَةٍ إِلَى ذِي رَحِمٍ قَاطِعٍ

 دو جرعه : بهترین راهها به سوی خداوند

1)      فرو بردن جرعه خشم

2)      فرو بردن جرعه مصیبت

وَ مَا مِنْ جُرْعَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ جُرْعَتَيْنِ جُرْعَةِ غَيْظٍ رَدَّهَا مُؤْمِنٌ بِحِلْمٍ وَ جُرْعَةِ مُصِيبَةٍ رَدَّهَا مُؤْمِنٌ بِصَبْرٍ

 دو قطره : بهترین راهها به سوی خداوند

1)      قطره خون در راه خداوند

2)      قطره اشک در دل شب

وَ مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ قَطْرَتَيْنِ قَطْرَةِ دَمٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قَطْرَةِ دَمْعٍ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ لَا يُرِيدُ بِهَا إِلَّا اللَّهَ عَزَّ وَ جَل‏[1]

1.نزهة النواظر / ترجمه معدن الجواهر ؛ ؛ ص18

دکتر علی حق شناس استاد مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها

دعاؤه فى كلّ يوم من عشر ذى الحجّة عشر مرّات‏ :

عَنِ الْخَلِيلِ الْبَكْرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ بَعْضَ أَصْحَابِنَا يَقُولُونَ‏ إِنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع كَانَ يَقُولُ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ أَيَّامِ الْعَشْرِ هَؤُلَاءِ الْكَلِمَاتُ الْفَاضِلَاتُ أَوَّلُهُنَّ

1)    لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ عَدَدَ اللَّيَالِي‏ وَ الدُّهُورِ

2)    لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ عَدَدَ أَمْوَاجِ‏ الْبُحُورِ

3)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ‏ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ‏

4)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الشَّوْكِ وَ الشَّجَرِ

5)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَ الْوَبَرِ

6)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَ الْمَدَرِ

7)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُيُونِ

8)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِي‏ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ‏ وَ فِي‏ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ‏

9)    لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَدَدَ الرِّيَاحِ فِي الْبَرَارِي وَ الصُّخُورِ

10)  لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِنْ هَذَا الْيَوْمِ إِلَى يَوْمِ‏ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ [1]

1)    معبودى جز خدا نيست بشماره شبها و روزگاران،

2)    معبودى جز خدا نيست بشماره موجهاى درياها،

3)    معبودى جز خدا نيست و رحمت او بهتر است از آنچه مردم گرد آورند،

4)    معبودى جز خدا نيست بشماره هر خار و هر درخت،

5)    معبودى جز خدا نيست بشماره هر عدد مو و كرك،

6)    معبودى جز خدا نيست بشماره هر سنگ و كلوخ،

7)    معبودى جز خدا نيست بشماره بهم خوردن چشمها،

8)    معبودى جز خدا نيست در شب چون تاريك شود، و در صبح چون بدمد،

9)    معبودى جز خدا نيست بشماره بادها در صحراها و كوهها،

10)  معبودى جز خدا نيست از امروز تا روز نفخ صور

نکته مهم:

کاملترین شعار دین مقدس اسلام و همه ادیان الهی تهلیل یعنی لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ است و این شعار نفی و اثبات است . این ذکر دو جایگاه دارد یکی زبان است و یکی در زندگی به این معنا که این ذکر باید در زندگی جای پا باز کند مثلا

 لَا إِلَهَ یعنی دروغ نه إِلَّا اللَّهُ یعنی راست گفتن

لَا إِلَهَ یعنی فحشا و منکر نه إِلَّا اللَّهُ یعنی ازدواج

لَا إِلَهَ یعنی خیانت نه إِلَّا اللَّهُ یعنی وفاداری

لَا إِلَهَ یعنی دشمنی نه إِلَّا اللَّهُ یعنی دوستی

و الی آخر جهات زندگی که در تمام جهات زندگی این لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ باید نقش داشته باشد.

[1] - الصحيفة العلوية و التحفة المرتضوية / ترجمه رسولى ؛ متن‏عربى ؛ ص222

حجت الاسلام دكتر علي حق شناس استاد مركز تخصصي تفسير و علوم قرآني نرجس خاتون سلام الله عليها