واقف باید عاقل باشد واین مورد اتفاق بین فقهای امامیه و اهل سنت می باشد، پس وقف مجنون صحیح نیست، همچنین وقف بچه، ممیز باشد یا غیر ممیز و وقف قاضی یا پدر بر بچه سزاوار نیست.

بعضی از فقهای امامیه گفته اند وقف صبی ممیز که به سن ده سالگی رسیده صحیح است.[1]

     بین فقهای امامیه و عامه ، مورد اتفاق است که موقوف باید در عین اینکه باقی است؛ امکان انتفاع از آن وجود داشته باشد. پس وقف چیز های خوردنی ونوشیدنی صحیح نیست زیرا آنچه از مفهوم وقف می فهمیم، این است که اصل مال حبس شود.

     بین فقهای عامه و امامیه مورد اتفاق است در اینکه اعیان ثابته مثل زمین و خانه و بستان ، وقف آنها صحیح است؛ و در مورد اعیان منقوله مثل همه فقها  وقف آن را صحیح می دانند در صورتی که امکان انتفاع از آنها باشد در حالتی که عین باقی بماند به جز ابو حنیفه که می گوید:

وقف منقول صحیح نیست.[2]

.[1]محمد جواد، مغنیه، الفقه علی المذهب الخمسه، ج 2 ص 593
[2]. محمد جواد، مغنیه ، الفقه علی المذهب الخمسه، ج 2، ص595

قسمتی از پایان نامه سرکار خانم سمیه سادات بهرامی(طلبه مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون (سلام الله علیها) با عنوان حقوق کودک از دیدگاه فقه امامیه و مقایسه آن با فقه عامه