اگر قرآن سیدالکلام است ، (1) امام حسین سید الشهداست . (2)

اگر در صحیفه ی سجادیه درباره ی قرآن می خوانیم : و میزان القسط امام حسین علیه السلام می فرماید : امرت بالقسط(3)

اگر قرآن موعظه ی پروردگار است ؛ موعظه من ربکم (4) ،

امام حسین علیه السلام در عاشورا فرمود : عجله نکنید تا شما را په حقّ موعظه کنم . لا تعجلوا حتّی اعظکم بالحقّ(5)

اگر قرآن مردم را به رشد هدایت می کند ؛ یهدی الی الرشد(6) ، امام حسین علیه السلام نیز می فرماید : من شما را به دو راه رشاد دعوت می کنم ادعوکم الی سبیل الرشاد(7)

اگر قرآن عظیم است ؛ و القرآن العظیم (8) امام حسین علیه السلام نیز سوابق عظیمی دارد . عظیم السوابق (9)

اگر قرآن حقّ و یقینی است ؛ و انّه لحقّ الیقین (10) در زیارت امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم : آنقدر صادقانه و خالصانه عبارت کردی که به در جه‌ی یقین رسیدی . حتّی اتاکَ الیقین (11)

اگر قرآن مقام شفاعت دارد ؛ نعم الشفیع القرآن (12) امام حسین علیه السلام نیز مقام شفاعت دارد . وارزقنی شفاعه الحسین (13)

اگر در دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه درباره ی قرآن می خوانیم که پرچم نجات است ؛ عَلَم نجاه در زیارت امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم او نیز پرچم هدایت است . انّه رایه الهدی (14)

اگر قرآن شفادهنده است ؛ و نُنزّل من القرآن ما هو شفاء(15) خاک قبر امام حسین علیه السلام نیز شفاست . طین قبر الحسین شفاء(16)

اگر قرآن منار حکمت است ، (17) امام حسین نیز باب حکمت الهی است . السلام علیک یا باب حکمه رب العالمین (18)

اگر قرآن امر به معروف و نهی از منکر می کند ؛ فالقرآن آمرٌ و زاجر(19)امام حسین نیز فرمود : هدف من از رفتن به کربلا امر به معروف و نهی از منکر 

است . ارید اءن آمر بالمعروق و اَنهی عن المنکر(20)

اگر فرآن نور است ؛ نوراً مبینا(21) ، امام حسین نیز نور است . کنت نوراً فی الاصلاب الشامخه (22)

اگر قرآن برای تاریخ و همه ی مردم است ؛ لم یجعل القرآن لزمانٍ دون زمان و لالِلناس دون الناس (23) ، درباره امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخواهد شد . لا یدْرس اءثره و لایُمحی اسمه (24)

اگر قرآن کتاب مبارکی است ؛ کتاب انزلناه الیک مبارک (25) ، شهادت امام حسین علیه السلام نیز برای اسلام سبب برکت و رشد است الّلهم فبارک لی فی قتله (26)

اگر در قرآن هیچ انحرافی نیست ؛ غیر ذی عوج (27) درباره ی امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم : لحظه ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد . لم تَمِلْ من حقّ الی الباطل (28)

ادامه »

مراسم آغاز سال تحصیلی حوزه های علمیه خواهران و افتتاحیه خادمان رضوی و آغاز تبلیغ دانش آموختگان مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها شاهین شهر برگزار شد.

این مراسم در اول مهرماه سال جاری با حضور حضرت آیت الله محمد علی ناصری، حجج الاسلام و المسلمین سید مهدی ابطحی مدیر حوزه های علمیه خواهران استان اصفهان، مرتضی ملکیان امام جمعه شاهین شهر و رئیس هیت امنای مرکز تخصصی و ناصر رفیعی کارشناس برنامه سمت خدا برپا گردید.

امام جمعه شاهین شهرضمن خوش آمد گویی به طلاب جدید الورود در ابتدا فرا رسیدن ماه حزن و اندوه محرم الحرام و شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را تسلیت گفت سپس اضافه کرد: این مرکز دارای 45 طلبه شاغل و 70 نفر فارغ التحصیل می باشد.

در ادامه حجت الاسلام و المسلمین رفیعی اشاره ای به روایت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم داشت که فرمود: یکی از این 4 تن باشید و پنجمی نباشید که هلاک می شوید؛ یا عالم یا به دنبال علم، یا شنونده علم و یا محب عالم باشید.

ایشان در ادامه افزود: به هر رتبه ای که می رسید بدانید، ندانسته هایتان خیلی زیاد است پس خودتان را در خیلی از امور جاهل و بی اطلاع بدانید در اینصورت مرتب به دنبال علم هستید.

 دکتررفیعی تصریح داشت: شما طلاب باید خوب درس بخوانید تا خدا ماندگارتان کند.

در ادامه حجت الاسلام و المسلمین ابطحی گفت: طلاب باید همیشه مطالب خوب را یادداشت کنند و عمل نمایند زیرا که دانش و علم مقدمه ای برای عمل است.

وی افزود: پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم مبعوث به نبوت شد و 23 سال زجر کشید تا مردم را با قواعد الهی آشنا کند و سپس امامان و معصومین علیهم السلام به مدت 250 سال زحمت کشیدند تا معارف دین را به مردم بیاموزندو پس از آنان این مسئولیت به دوش عالمان علم است تا در حوزه ها با قواعد اسلامی آشنا شوند و مردم را به سوی بهشت ارشاد و راهنمایی کنند.

ادامه »

باید توجه داشته باشیم که خداوند متعال، علم و دانش را علت کلی و اساسی آفرینش همه پدیده‌های هستی جهان - اعم از آسمان و زمین - معرفی کرده است. همین نکته برای نشان دادن عظمت و ارزش علم و علماء و افتخار آنها، بهترین دلیل گویا و قاطع ترین گواه می‌باشد.
وقتی خداوند متعال میخواهد چشم بصیرت انسان را در برابر این نکته و حقیقت باز کند و دلهای خردمندان را در مقابل این واقعیت، آگاه و بیدار سازد در نبشتار استوار بنیاد و کتاب آسمانی خود می‌فرماید:
الله الذی خلق سبع سموات و من الارض مثلهن یتنزل الامر بینهن لتعلموا ان الله علی کل شیء قدیر (1)
خدائی که هفت آسمان را آفرید و زمین را همسان و همانند با آن خلق کرد (تا فرمانش میان این دو پدیده شگرف فرود آید). هدف این است که از علم و بصیرت برخوردار گردید، بصیرتی که شما را به قدرت و توانائی همه گیر و گسترده خداوند رهنمون باشد.
برای روشن شدن مسئله فضیلت علم - به ویژه علم به توحید و یگانگی خدای متعال - همین آیه کفایت می‌کند، بالاخص علم توحید یعنی اطلاع از یگانگی و یکتائی پروردگار عالم که اساس و بنیاد هر دانش، و محور هرگونه شناخت و معرفت است؛ (یعنی همه دانشها و معارف، سرانجام، انسان را به خدا رهنمون می‌گردد). به همین جهت پروردگار عالم، دانش و معرفت را از لحاظ شرافت و ارزش در اوج همه مراتب و مقامات قرار داده است.
خداوند متعال با نخستین نعمت خویش - یعنی علم و بینش -، بر آدم ابوالبشر منت نهاد؛ آنگاه که پروردگار جهان، آدم را آفرید و او را از بوته تیره عدم رهائی بخشید و لباس نورانی هستی را بر قامت وی پوشاند، بر او از آن جهت منت گذارد که وجود او را با زیور علم بیاراست. لذا در اولین سوره‌ای که بر پیامبرش محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) فرو فرستاد ارزش علم و دانش را بازگو فرموده و بر تمام افراد بشر چنین منت نهاده که در میان تمام پدیده‌های هستی، وجود آنان را با علم، ویژگی بخشیده و مشخص و ممتازشان ساخته است، آنجا که می‌فرماید:
اقرء باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرء و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم. (2)
ای پیامبر، بنام پروردگارت خواندن را آغاز کن، پروردگاری که آفریننده است. انسان را از خون بسته و لخته شده و یا چیزی شبیه کرم و زالو آفرید. بخوان ای پیامبر، و پروردگار تو کریم ترین کریمان است، از آن جهت که با خامه و قلم، بشر را با علم و دانش آشنا و مأنوس ساخت.
باید دقت نمود که خداوند با چه کیفیتی کتاب آسمانی مسلمین را افتتاح فرمود، و با چه طلیعه‌ای برگهای زرین این نبشتار اعجازآمیز را آغاز کرد. کتابی که بیهوده سخن در پیش و پس آن راه ندارد، و از وجودی منشاء گرفته است که در عین دانائی، در تمام جوانب گفتار و رفتارش ستوده است.
این کتاب الهی، نخست با سخن از نعمت ایجاد عالم و آدم، آغاز گردیده، و سپس نعمت علم و بینش را بلافاصله به گوش هوش انسان میخواند.
کمترین دقت و تامل در این آیات، انسان را وا می‌دارد که چنین بیندیشد که:
اگر در این موقف و جایگاه - پس از نعمت ایجاد - نعمت و احسانی والاتر از علم وجود می‌داشت، خداوند، انسان را به ویژه با چنین احسان، و نعمتی - یعنی علم - ممتاز نمی‌ساخت (و بلافاصله از نعمتهای دیگر یاد می‌کرد) و نور هدایت و طریق هدایت به صراط مستقیم را با علم آغاز نمی‌فرمود، آن هم به گونه‌ای که براعت و تناسب دیباچه و مطلع با مباحث و مطالب قرآن کریم و دقایق معانی و حقایق بلاغت در چنین افتتاحی نیز جلب نظر می‌کند.
بعضی از دانشمندان در توضیح وجوه و جهات تناسبی که در آیات نخستین سوره «علق» به چشم می‌خورد بیانهای جالبی دارند. توضیح آنکه:
بخشی از آیات این سوره مربوط به آفرینش انسان است که او از خون لخته شده یا چیزی شبیه زالو بوجود آمد. بخش دیگر این سوره در بیان این حقیقت است که خداوند به انسان، حقایقی را آموخت که قبلا درباره آن حقائق، اطلاع و آگاهی نداشته است. با توجه به دو توجیه زیر به نظم جالب و ترتیب سنجیده این آیات پی می‌بریم:
1 - خداوند در این آیات از نخستین مرحله و حالات انسان در دوران جنینی یاد می‌کند که او بصورت خون لخته شده و یا همچون زالوئی که به جدار رحم مادر چسبیده تکون می‌یابد.
و از چنین مرحله‌ای پست و تنفرانگیز، حیات و زندگانی خود را آغاز می‌کند.
و همین موجود غیرقابل توجه و اشمئزازآور، چنان تکامل می‌یابد که در اوج همه پدیده‌های هستی از نظر کمالات قرار می‌گیرد. یعنی انسانی که در چنین حضیض و نشیب دوران جنینی، وارد عرصه حیات گردید چنان اوج می‌گیرد که بصورت یک انسان عالم و آگاه، به والاترین مراحل حیات دست می‌یابد.
گویا خداوند از رهگذر این آیات به انسان هشدار می‌دهد که ای انسان! تو در نخستین مراحل حیات، در چنین وضع و شرائطی، زندگانی را آغاز کردی، شرائطی که نمایانگر منتهای پستی و ابتذال تو بوده است.
و این همان توئی که در واپسین مراحل زندگانی به چنان پایه و مرتبتی تعالی می‌یابی که عالیترین منازل شرافت و پرارج ترین دوران زندگانی انسان و والاترین نحوه وجود در میان همه پدیده‌های هستی است.
این سخن بر این اساس است که چون علم و دانش، شریفترین حالات ارج آفرین انسان می‌باشد؛ زیرا اگر - جز علم - جهات و حیثیات دیگری معیار برتری انسان به شمار میرفت، و این حیثیات از لحاظ اهمیت در درجه اول قرار میداشت. چنین شایسته بنظر میرسد که خداوند در این مورد - بلافاصله پس از گفتار درباره آفرینش عالم و آدم - از این حالات و حیثیات، سخن به میان میآورد.
همین نکته اساسی است که ترتیب منطقی آیات مذکور را به ما ارائه داده و تناسب عمیق آن را روشن می‌سازد.

ادامه »

ماجرای حدیث کساء چند گونه و در چندین مکان تکرار شده است.یک مورد آن بعد از جریان مباهله ، پیامبر و اهل بیت علیهم السلام در زیر کسایی قرار گرفتند و آیه تطهیر نیز نازل شد.

یک مرتبه هم در خانه حضرت زهرا سلام الله علیها آیه تطهیر تکرار شد.

حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند: روزی پدر م بر من وارد شده و فرمودندن: “احساس ضعف می کنم. کسایی برایم بیاور.” آوردم و ایشان خود را پوشاند در حالی که صورتشان می درخشید. اندکی که گذشت فرزندم حسن علیه السلام آمد و سؤال کرد بوی خوشی به مشامم می رسد. گفتم: بله بوی جد توست. و او رفت و به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سلام کرد و کنار ایشان زیر کساء قرار گرفت. سپس فرزندم حسین علیه السلام آمد و به همین ترتیب او نیز کنار جد خود قرار گرفت.سپس ایرالمؤمنین علیه السلام آمدند و او نیز به زیر کساء رفت من نیز اجازه گرفته و کنار آن ها زیر کساء نشستم و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دو طرف کساء را گرفت و به سمت آسمان اشاره کرد و فرمودند: ” این ها اهل بیت من هستند، گوشت و خون آنها، گوشت و خون من است و …” خداوند فرمود: ای ملائکه من ماسوای الله را نیافریدم مگر به خاطر محبت این پنج نفر. جبرئیل پرسید: آنها چه کسانی هستند. خداوند فرمود:

هم فاطمة و ابوها و بعلها و بنوها1

جبرئیل  اجازه گرفت و او ر وارد کساء شد و گفت: خداوند: می فرماید.

 إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تطهیرا2

و فرمودند هر کس این داستان در محفلی بیان کند خداوند رحمت و غفران خود را نازل می کند و اگر صاحب غمی در آنجا باشد غم او را برطرف می نماید و حاجات او را می دهد.

1. اطیب البیان فی تفسیر القرآن،ج7،ص106

2.سوره احزاب:33

درسنامه ایام غدیریه،گروه پژوهش ستاد غدیریه،ص 99

یک سال پس از فتح مکه در ذی الحجه سال نهم هجری آیات ابتدایی سوره برائت نازل شد و مشرکین را بین دو امر مخیر کرد ، یا اسلام بیاورند و یا از مکه خارج شوند. اما این پیام توحیدی و تطهیر مکه را چه کسی ابلاغ کند؟

برخی پیشنهاد دادند ابوبکر برای رساندن این آیات برود چون در جنگ ها هیچ مشرکی از او زخم بر نداشته بود و مشرکان مکه از او کینه ای نداشتند. رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ابوبکر را فراخواند و آیات اول سوره برائت را به او سپرد و فرمان داد تا آن آیات را برای مردم شرکت کننده در حج قرائت کند ولی جبرئیل به خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم رسید و عرض کرد:

“یا محمد! اِنّه لا یُؤدی عنک الا انت أو رجل منک”

ای محمد! این کار را باید خود شما و یا کسی که از شما و همانند شماست انجام دهد و از دیگری پذیرفته نیست.

بلافاصله رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم علی علیه السلام را برای اعلام برائت به سوب مکه اعزام کرد و ابوبکر را از این مأموریت عزل نمود. ابوبکر گفت:آیا چیزی درباره من نازل شده؟

علی علیه السلام فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است که آیات برائت را بر من واگذار کنی، چون اعلام برائت کار تو نیست. حضرت علی علیه السلام آن آیات را گرفت و در موسم حج شرکت کرد و با شجاعت و صلابت در میان مشرکین ایستاد و چندین بار و در روزهای متوالی آن آیات را قرائت کرد.1

1. خصال ،ج2،ص369

درسنامه ایام غدیریه،گروه پژوهش ستاد غدیریه،ص 18

خدای متعال جهت هدایت بشر از تمام ظرفیت های هستی بهره گرفته است تا بشر به تکامل خود برسد. در این میان اعتقادات مهم ترین رکن هدایت است. روح اعتقادات نیز بحث امامت است. در قرون متمادی پیروان اهل بیت علیهم السلام برای تعمیق و گسترش مبحث امامت چه در گستره شعور و چه در گستره شعار اقدامات منحصر به فردی را پایه گذاری کرده اند. در این میان فرهنگ سازی برای استفاده از ایام سرور اهل بیت علیهم السلام برای تعمیق و گسترش تشیع جای خالی خود را نشان می دهد.

خداوند متعال تکویناً ایام غدیر را مملؤ از مهم ترین شأن نزول های آیات و روایات اعتقادی مسلمین قرار داده است و بدون این که نیاز به مناسبت سازی باشد ، ایام بسیار شاد و اعیاد بسیار مهم همراه با مهم ترین مباحث اثبات حقانیت شیعه را در غدیر و ایام قبل و بعد از آن قرار داده است.

و اما مناسبت‏‌هاى مهم ایّام غدیریّه:

?9 ذی الحجه: جریان مهم سدّالابواب

?10ذی الحجه: عید قربان، تکرار حديث شریف ثقلين، ابلاغ سوره برائت

?12ذی الحجه: اعطاى ودايع نبوّت به اميرالمؤمنين ‌صلوات‌الله‌علیه

?13ذی الحجه: نزول لقب اميرالمؤمنين براى حضرت على ‌صلوات‌الله‌علیه

?14ذی الحجه: بخشش فدك به حضرت زهرا ‌صلوات‌الله‌علیها

? 15ذی الحجه: میلاد امام هادى ‌صلوات‌الله‌علیه (صاحب زيارت جامعۀ کبیره و زيارت غديريّه)

 ?نزول آيه‌های ابلاغ ولایت

?17ذی الحجه: نزول آيۀ محبت 

?نزول آيۀ اکمال

?حماسه جاوید غدیر

?آشنایی با خطبه غدیر

?استمرار امامت از غدیر تا ظهور

?آغاز خلافت ظاهری امیر المؤمنین علیه السلام، عید ادیان

?تأکید برحديث منزلت

?عذاب الهی بر دشمن غدیر

?22ذی الحجه: واقعه هرشا

?24ذی الحجه: نزول آيۀ ولايت 

?24ذی الحجه: نزول آيۀ مباهله

?24ذی الحجه: صدور حديث كساء

?24ذی الحجه: نزول آیه تطهیر

?21ذی الحجه: حدیث بساط

?25ذی الحجه: نزول سوره هل اتی(انسان)

?25ذی الحجه: ميلاد امام كاظم ‌صلوات‌الله‌علیه

لازم است در این ایام نیز مانند ایام عزاداری در جهت معرفت افزایی نسبت به معارف اهل بیت علیهم السلام  استفاده بهینه کرد و همانطور که خداوند متعال و پیامبرش به ما امر کرده اند مبلغ غدیر باشیم.

درسنامه ایام غدیریه،گروه پژوهش ستاد غدیریه،ص 7

افراط در  تکریم و احترام کودک نیز مانند بی احترامی به کودک باعث سوء تربیت و فساد اخلاق است. اگر طفل بیش از حد مورد مهر و محبت قرار گیرد و در تکریم و احترامش زیاده روی شود، از خود راضی و پرتوقع بار می آید. چنین کودکی در خردسالی بلای جان اعضای خانواده است و زندگی را بر اطرافیان خود تلخ و طاقت فرسا می کند، و در جوانی و بزرگسالی نیز یک عنصر بدبخت و سیه روز اجتماع است و توقع دارد زن و مرد جامعه مانند پدر و مادر نادانش او را احترام کنند و دستورهایش را بی چون و چرا بکار بندند ، غافل از اینکه جامعه نه تنها به توقع نا بجایش اعتنا نمی کند بلکه عکس العمل مخالف هم نشان می دهد و عنصر از خود راضی را با تحقیر و اهانت از خویش می راند.

امام باقر علیه السلام فرمود: بدترین پدران کسانی هستند که در نیکی به فرزندان خود افراط می کنند و آنان را بیش از حد مصلحت مورد مهر و محبت خود قرار می دهند.1

در حدیث شریف “اکرمو اولادکم و احسنو آدابهم” رسول اکرم صلی الله علیه و آله به دو مطلب اشاره دارند:

اول اینکه فرزندان خود را مورد تکریم و احترام قرار دهید. دوم اینکه از محبت های افراطی و تکریم بیش از حد نسبت به آنها بپرهیزید ,زیرا محبت به کودک باید  بصورت کنترل شده باشد. چون “احسنوا آدابهم” یعنی آنها را به آداب خوب مؤدب سازید و شکی نیست که خودپسندی و از خود راضی بودن از آداب زشت و ناپسند و مذموم است و منشأ آن محبت های افراطی است.

کودکی که مورد تکریم بی حساب و محبت بیش از حد والدین قرار می گیرد ، در حقیقت گمراه شده و درباره خود به اشتباه می افتد و از واقع بینی باز می ماند، و پدر و مادری که با فرزند خود چنین رفتاری دارند بزرگترین دشمنی را به نام دوستی درباره اش اعمال می کنند و او را سیه روز و بدبخت می سازند.

تربیت فرزند،سید مهدی شمس الدین،قم، قرآن صاعد، 1394، صص97-98

1.تاریخ یعقوبی:53/3