دیدگاه پیامبر اکرم (ص) در مورد شاغل بودن زنان
در بحث دانشاندوزی و ضرورت آن برای زنان همانگونه که بر مردان فریضه است نیز گزارشها و روایات فراوانی موجود است و ما، در فصل حاضر پارهای از مصادیق مربوط به رفتار پیامبر با زنان عالم و فرزانه را ذکر خواهیم نمود.
“امّ رعله : وی بانویی بادیهنشین بود که ازنظر فصاحت و شیوایی بیان، پیامبر (صلی الله علیه وآله) را شگفتزده میکرد. او به کسب و اشتغال مشغول بود. روزی در درستی و نادرستی شغل خود اندیشید و شبههای برای او ایجاد شد، نزد رسول خدا رفت و گفت: ای رسول خدا! من آرایشگر هستم وزنان را برای همسرانشان زینت و آرایش میکنم آیا این عمل گناه است و باید آن را کنار بگذارم؟!
پیامبر(صلیالله علیه واله)فرمود: ایام رعله! زنان را آرایش و زینت کن هنگامیکه مورد بیتوجهی همسرانشان قرار میگیرند.
ام أنمار: به معامله و خریدوفروش مشغول بود. روزی در مورد معیارها و کیفیت معاملات خود با پیامبر سخن گفت و از آن حضرت راهنمایی خواست. پیامبر راه و رسم معاملهی صحیح را به او آموخت بدون آنکه وی را از این عمل نهی کند.
ریطه، دختر عبدالله: وی همسر عبدالله بن مسعود است که روزی نزد پیامبر اکرم آمد و گفت صنعتگر است و از فروش کارهای دستی خود هزینهی زندگی و فرزندانش را میپردازد. سپس از حضرت میپرسد که آیا میتواند درآمد خود را هزینه کند. رسول خدا میفرماید:
«برای تو پاداش و مزد آنچه برای خانوادهات هزینه میکنی، خواهد بود.»
از این گزارش میتوان توجه پیامبر (صلی الله علیه وآله) به تعاون در خانواده و ارزش و پاداش زنی که خانوادهی خود را اداره میکند، دریافت گرچه تأمین امور مالی منزل از وظایف زن محسوب نمیشود. البته احترام و توجه پیامبر به اشتغال زنان را نیز از این گزارش میتوان استخراج کرد چنانکه آن حضرت برای کعبیه، دختر اسد اسلمی خیمه ای در مسجد برپا کرده بود تا به مداوای بیماران در مدینه بپردازد و بنا به نقل ابن سعد این خیمه در دورهی خلافت عمر بن خطاب برداشته شد وزنان از مسجد خارج شدند.